Strategia błękitnego oceanu (Blue Ocean Strategy)
Autorami pojęcia "błękitnego oceanu" są W. Chan Kim i Renée Mauborgne, którzy przedstawili koncepcję zdobywania rynków poprzez rezygnację z konkurowania!
Większość branż jest obecnie przesycona konkurencją, a skala firm nie pozwala na zaistnienie jakiekolwiek konkurencji. Sytuacja ta jest podobna do tzw. czerwonego oceanu, w którym roi się od rekinów, czyli naszych rywali o klienta. Z reguły są to duże firmy międzynarodowe, które rywalizując w istniejącej przestrzeni rynkowej, proponują znacznie niższe ceny i wyższą wartość produktów.
Większość branż jest obecnie przesycona konkurencją, a skala firm nie pozwala na zaistnienie jakiekolwiek konkurencji. Sytuacja ta jest podobna do tzw. czerwonego oceanu, w którym roi się od rekinów, czyli naszych rywali o klienta. Z reguły są to duże firmy międzynarodowe, które rywalizując w istniejącej przestrzeni rynkowej, proponują znacznie niższe ceny i wyższą wartość produktów.
Oczywiście nikt nie chciałby się znaleźć w takich realiach i preferuje "kąpiel" pośród nikłej, bądź nic nie znaczącej konkurencji, czyli owym "błękitnym oceanie" W uproszczeniu chodzi o stworzenie nowego popytu na rynku.
Jako przykład można podać chociażby firmę Netflix, która po zaproponowaniu nowej wartości dla klienta, stała się znaczącym graczem na rynku mediów. Co ważne, nie chodzi o innowacje technologiczne, a raczej użycie już znanej wiedzy, często stosowanej wcześniej przez pionierów. Netflix zaistniał na tym rynku poprzez internet i infrastrukturę, która już wcześniej funkcjonowała, jednak był w stanie zaproponować nowy produkt przy ich pomocy.
Jak jest różnica pomiędzy czerwonym a błękitnym oceanem? Gdzie są wobec tego redukowane koszty i podnoszona wartość. W modelu tradycyjnym firma może zaproponować albo wysoką wartość dla klienta albo niską cenę produktu. W strategii błękitnego oceanu ten kompromis jest łamany dzięki nowej koncepcji biznesu. "Oszczędności kosztowe są czynione poprze eliminację i ograniczenie tych czynników, o które rozgrywa się konkurencja w branży. Wartość dla nabywców jest podnoszona poprzez wywoływanie i tworzenie elementów, których branża wcześniej nie oferowała. Z upływem czasu następuje dalsza redukcja kosztów dzięki efektowi skali osiągniętemu w miarę jak rośnie wolumen sprzedaży generowanej przez tę powiększoną wartość."
Jako przykład można podać chociażby firmę Netflix, która po zaproponowaniu nowej wartości dla klienta, stała się znaczącym graczem na rynku mediów. Co ważne, nie chodzi o innowacje technologiczne, a raczej użycie już znanej wiedzy, często stosowanej wcześniej przez pionierów. Netflix zaistniał na tym rynku poprzez internet i infrastrukturę, która już wcześniej funkcjonowała, jednak był w stanie zaproponować nowy produkt przy ich pomocy.
Innowacja wartości
Kamieniem węgielnym strategii błękitnego oceanu jest natomiast tzw. innowacja wartości. W tej koncepcji firma nie koncentruje się na konkurowaniu w istniejącej przestrzeni rynkowej, a poszukuje znacznie wyższej wartości dla nabywców. Nasuwa się pytanie, czy firmy tego nie robią? Robią. Autorzy jednak wskazują na niewystarczające wyróżnienie, gdyż zmian wynika z wspomnianej innowacji technologicznej i jest czymś w rodzaju science fiction w związku z wysoką ceną. Należy więc znaleźć owe optimum, które wygeneruje nową przestrzeń rynkową. W skrócie ujmując, równoczesne dążenie do niskich kosztów i wyjątkowości.
Kanwa strategii
Strategia błękitnego oceanu ma swoje odniesienie do każdej firmy! W celu analizy posłużę się kanwą strategii będącą jej narzędziem analitycznym. Służy ona do zobrazowania obecnej sytuacji rynkowej i czynników konkurowania oraz ich znaczenia w danym modelu biznesowym.
Za przykład posłuży mi wspomniany w książce zakład fryzjerski QB House w Japonii, który obecnie ma swoją sieć salonów w całej Azji. Przeciętne japońskie zakłady fryzjerskie dla mężczyzn potrzebują okoły godziny na ostrzyżenie klienta, gdyż jest to swego rodzaju rytuał! Samo strzyżenie jest jednym z wielu zabiegów, powoduje to długie kolejki i wysokie ceny. Charakterystykę tej branży przestawia niebieska krzywa wartości. Firma QB House dostrzegła to i postanowiła zaoferować klientom coś zupełnie odwrotnego (czerwona krzywa wartości).
Firma QB House postanowiła wyelminować zabiegi dodatkowe jak masaż, ciepłe ręczniki i herbatę. Skierowała ona swoje usługi do ludzi pracujących zawodowo, którzy nie mają wystarczająco czasu na długotrwałe zabiegi. Ograniczone zostało czasochłonne mycie i suszenie poprzez system ,,air-wash" - wyciąg wysysający ścięte włosy. Na zewnątrz salonu umieszczono sygnalizację świetlną, która informuje czy w danym momencie jest wolne miejsce. Wyeliminowało to proces rezerwacji. W konsekwencji całkowity czas strzyżenia zmniejszono do 10 minut, a koszt samego zabiegu trzykrotnie! QB House zastosowało jednorazowe środki higieny, może zatrudniać mniej fryzjerów, a powierzchnia wynajmowanego salonu może być mniejsza. Wszystko to miało oczywiście niebagatelny wpływ na cenę.
Za przykład posłuży mi wspomniany w książce zakład fryzjerski QB House w Japonii, który obecnie ma swoją sieć salonów w całej Azji. Przeciętne japońskie zakłady fryzjerskie dla mężczyzn potrzebują okoły godziny na ostrzyżenie klienta, gdyż jest to swego rodzaju rytuał! Samo strzyżenie jest jednym z wielu zabiegów, powoduje to długie kolejki i wysokie ceny. Charakterystykę tej branży przestawia niebieska krzywa wartości. Firma QB House dostrzegła to i postanowiła zaoferować klientom coś zupełnie odwrotnego (czerwona krzywa wartości).
Eliminuj, redukuj, wzmocnij i stwórz
Schemat czterech działań to zaproponowane przez Chan Kim i Renée Mauborgne narzędzie do zbudowania własnej krzywej wartości.W tym celu należy odpowiedzieć na 4 istotne pytania, będące kluczem do zbudowania nowego modelu biznesowego, wychodzącego poza granicę branży:
- Który z czynników uważanych w branży za pewnik można wyeliminować?
- Które z czynników można zredukować znacznie poniżej standardów branży?
- Które z czynników należy wzmocnić znacznie powyżej standardów branży?
- Jakie czynniki nigdy dotychczas nie oferowane przez branże należy stworzyć?
Książka jest bardzo rozbudowana i zawiera wiele ciekawych wątków do których postaram się odnieść w przyszłości. Ten wpis odnosi się zaledwie do samej strategii błękitnego oceanu jako takiej. Dwa pozostałe rozdziały mówią o jej formułowaniu i realizacji, dlatego w międzyczasie zapraszam do lektury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz