Przede wszystkim koncentruj się na wąskim gardle. Metoda werbel-bufor-lina

Teoria ograniczeń (ang. Theory of Constraints, TOC)

Metodologia TOC koncentruje się w głównej mierze na tzw. wąskich gardłach procesu, czyli ograniczeniach. Twórcą koncepcji jest dr Eliyahu M. Goldratt. Jego wkład w obszarze zarządzania okazał się wręcz rewolucyjny, a zaczerpnięte z nauk ścisłych rozwiązania mają zastosowanie do każdej dziedziny życia biznesowego. 

Wąskie gardło

Goldratt w swojej książce Cel ukazuje problem wąskiego gardła poprzez wędrującą grupę skatów. Rozpoczęciu marszu, analogicznie do procesu produkcji, odpowiada wydanie materiału na produkcję, a wyprodukowanie wyrobu to jego zakończenie. Jeden z uczestników ma na sobie plecak, który spowalnia znajdujące się za nim osoby. W konsekwencji tempo całej grupy jest współmierne z tempem najwolniejszej osoby, która staje się "wąskim gardłem" Obrazuje ona maszynę, która w procesie technologicznym nie może zostać zastąpiona, a kolejność wykonywanych operacji nie pozwala na zmianę marszruty (kolejność operacji technologicznych), stanowiąc tym samym zasób krytyczny. Maszyny znajdujące się za wąskim gardłem budują nadmierny zapas, podnosząc tym samym poziom robót w toku.

Metoda werbel-bufor-lina

Podstawą metodologii TOC jest poszukanie wąskiego gardła, czyli najsłabszego elementu i skupienie wysiłków na jego maksymalnym wykorzystaniem. Wszystko to w myśl zasady że łańcuch jest tak mocny, jak jego najsłabsze ogniwo. W celu wzmocnienia tego miejsca można podjąć dwa podstawowe zabiegi: 

• budowa optymalnej sekwencji na zasobie krytycznym, w szczególnie czasu przezbrojeń maszyn i przeglądów okresowych

• budowanie określonych buforów czasowych, czyli niedopuszczenie do postoju zasobu krytycznego przy występujących zakłóceniach produkcyjnych

Goldratt proponuje dwie metody radzenia sobie z problemem. W zobrazowanej historii o grupie skautów pierwszą jest wybijanie rytmu marszu przez osobę z plecakiem, a drugą jest związanie grupy sznurem. Wszystkie te działania mają na celu podporządkowanie tempa produkcji do jej najsłabszego ogniwa. 

Metoda werbel-bufor-lina (ang. DBR- Drum, Buffer, Rope) rozumie werbel jako rytm z jakim pracuje ograniczenie, dostarczając produkty. Bufor z kolei zapewnia ciągłość pracy zasobu krytycznego, a lina wyznacza termin uruchomienia produkcji w celu wykonania na czas wszystkich operacji poprzedzających. Konsekwencją jest znaczące podniesienie produktywności.

5 kroków skupienia
Część osób zapyta i co dalej? I co dalej gdy w procesie znajdziemy wąskie gardło i wdrożymy powyższe zabiegi wzmacniające? Pomocna staję się metoda 5 kroków skupienia, przypominająca koło Deminga stosowane w zarządzaniu jakością:

W takim przypadku szukamy ponownie najsłabszego elementu i podejmujemy działania wzmacniające dla najsłabszego elementu.